Korfbaloefeningen voor de techniek aanval / scoren

• Speler 1 staat een paar meter voor de korf, speler 2 staat een paar meter naast de korf.
• Speler 1 gooit de bal naar Speler 2 en loopt direct naar binnen voor de aangeef.
• Speler 2 gooit de bal naar Speler 1 en komt er direct achteraan voor een doorloop.

• Aangeef staat onder de paal.
• Aanvaller op 8 meter voor de paal loopt naar links.
• Krijgt de bal op buitenste hand.
• Speelt meteen in met buitenste hand.
• Gaat dan naar rechts.
• Herhaal hetzelfde.
• Bij de 5e keer heen en weer gaat de aanvaller naar binnen.
• Voor een DLB of een korte kans voor of achter de korf.

• 2.5 meter voor de paal.
• 2.5 meter achter de paal.
• Afstandsschot.
• Zijkant schoten.
• Bovenhandse doorloopballen.
• Onderhandse doorloopballen.

• Per persoon moet iedereen 10 doorballen scoren, dit gaat per groepje van 3 of 4. 
• Bij een misser gaat het hele groepje naar de andere kant van het veld op tempo lopen en terug. 
• Degene die gemist heeft, neemt de kans opnieuw.
• Tot er per speler 10 zijn gescoord.

• Spelers leren om niet een bal naar de aangeef te gooien en vervolgens te wachten tot de bal gevangen is, maar om er meteen achteraan te rennen.
• De bal wordt naar de korf gegooid. 
• Onmiddellijk na het gooien achter de bal aan rennen, naar de korf.
•  Doel is om voorbij de lijn te zijn voordat de bal gevangen wordt. 
• Vervolgens de bal terug krijgen en schieten.
• De lijn maakt de opdracht concreet. 
• Afhankelijk van het team is dit wel of niet nodig.
• Variatie 1: 
  • De bal begint onder de korf, wordt uitgespeeld en meteen terug gegooid.
• Variatie 2: 
  • Werken met een tegenstander. 
  • Deze tegenstander loopt niet mee tot aan de korf (want dat zou niet lukken bij een oefening waarbij de doorbraak de enige optie is), maar zorgt er wel voor dat de aanvaller ergens omheen moet rennen.

• Vier tegen vier op 1 korf, een veld uitzetten ter grootte van een vak!
• Als de bal is onderschept dan neemt de onderscheppende partij vanuit het midden de bal uit.
• De bal hoeft dus niet naar de trainer opgebracht worden ofzo.
• Hierdoor heeft de trainer alle ruimte om te coachen en te fluiten!

• Zet vier doppen rond de korf op een afstand van 4 meter.
• 1 voor 2 aan beide zijden van de korf en 1 achter de korf.
• De spelers aan de voor/achterzijde zijn 1 team en de speler aan weerszijde van de korf zijn 1 team.

Optie 1:

• Er word geschoten door een willekeurige speler alle 4 de speler proberen de rebound te pakken. 

Optie 2:

• Er wordt geschoten door een willekeurige speler alle 4 de speler proberen de rebound te pakken. 
• Zodra de bal gevangen is door een speler heeft hij 2 keuzes: Hij schiet de bal zelf direct op de korf of hij plaatst de bal direct op zijn medespeler en deze neemt het schot.

Met 3-tal bij de korf, 1 aangever met de bal onder de korf en een tweetal dat tot schot komt in beweging (minimale afstand 3 meter)
De aanvallers bewegen van links naar rechts voor de korf en worden om beurten aangespeeld door de aangever onder de korf. De doelpunten worden geteld, de aanvaller die als eerste 3 doelpunten gemaakt heeft mag voor de korf blijven staan en de aanvaller die dit spel verloren heeft moet de plek van de aangever innemen. 

• Je loopt een lange lijn.
• De rebounder stapt uit
• De aanvaller geeft de pas naar binnen.
  • Maakt een inlopen. 

In het kort: beoefenen van diverse vormen van het schot met een vaste verdediger. 

Organisatie: viertallen per korf, er is één vaste aangever en één vaste verdediger, de beide anderen schieten beurtelings. Na circa 1 minuut wisselen van functie.

Alle vormen van het schot genoemd bij oefening met drietallen komen in aanmerking om in deze organisatievorm te beoefenen. De bedoeling van deze oefeningen met verdediger erbij kan zijn om de schutter de oefeningen op volle snelheid uit te laten voeren (bijvoorbeeld bij het nemen van doorloopballen of gewoon bij het afstandsschot: geen gelegenheid geven tot 'mikken'), meer in de 'wedstrijdsituatie' te brengen (het schieten met een verdediger vlak voor je neus is heel iets anders dan het rustig in alle vrijheid aanleggen voor een afstandsschot), gevoel te laten krijgen van het juiste moment (het maken van een uitwijkbeweging die echter gevolgd wordt door een doorbraak in plaats van een afstandsschot is niet moeilijk, het gaat met name om het moment dat de verdediger verkeerd staat en de definitieve beweging moet worden ingezet), het wegstarten kan op deze manier naar alle richtingen geschieden. Let wel: de benodigde draai is niet in alle gevallen hetzelfde, een draai kan bij wegstarten in het verlengde van de paal zelfs achterwege blijven. Het schot is het moeilijkst wanneer de schutter recht op de aangever toeloopt; in de andere gevallen is het schieten eenvoudiger, maar het zuiver aangeven moeilijker.

Oefening o. is een voorbeeld van een combinatie van twee standaardbewegingen. Zo zijn er meerdere te bedenken, bijvoorbeeld: wegstarten bij de korf, maar na ontvangst van de bal een doorloopbal nemen, of: uitwijken over rechts, bal ontvangen, bal weer naar binnen spelen en vervolgen met een uitwijkbal over links, enz.

Goed nawijzen!

De oefeningen a., b. en c. zijn vooral bedoeld om ook na minder goed geplaatste ballen toch te kunnen schieten.

bij te brengen op welke plaats een beweging moet worden ingezet (bijvoorbeeld bij een doorbraak die zeer plotseling wordt afgebroken en dan gevolgd wordt door een schot van zeer dichtbij of op welke plaats een wijkbeweging moet worden ingezet).

De meeste korfballers houden niet erg van schietoefeningen met verdedigers erbij. Om de hierboven genoemde redenen denk ik echter dat er toch regelmatig geschoten moet worden onder druk. Het is essentieel dat de verdedigers weten wat hun functie bij deze oefening is: het gaat erom dat ......(één van bovenstaande doelen invullen) en dus niet dat het de schutter onmogelijk wordt gemaakt om te schieten. Het is een koud kunstje voor een verdediger om elk schot te verhinderen: hij weet immers wat er gaat komen. Als een aanvaller het daarentegen niet goed doet, moet de verdediger inderdaad proberen het schot te blokkeren, of niet in de slecht uitgevoerde schijnbeweging trappen.

Verloop van de oefeningen:

(met als voorbeeld het nemen van uitwijkballen). De vaste aangever staat onder de korf met bal, de twee schutters staan circa 10 meter voor de korf, de verdediger staat bij één van hen. De aanvaller met verdediger loopt richting korf, dwingt de verdediger mee te lopen, maakt een plotselinge wijkbeweging, waardoor hij zich vrij van de verdediger speelt, ontvangt de bal en schiet. De verdediger probeert nog te hinderen, maar komt bij een goede uitvoering net te laat. Meteen hierna gaat de verdediger naar de tweede aanvaller die hetzelfde doet, enz. Na ongeveer 1 minuut of na bijvoorbeeld vijf schoten van de beide schutters wisselen van functie.

Variatie: de twee schutters staan op circa 6 meter voor de korf en op circa 4 meter van elkaar. De aangever staat onder de korf. De verdediger moet nu beide schutters verdedigen. De aanvallers mogen maximaal twee keer samenspelen, dan moet één van hun tweeën schieten.

• Speel met 4 tegen 3 op 2 palen (maak het veld niet te groot).
• Er wordt steeds 1 speler aangeduid die steeds als aanvaller fungeert, en dus voor beide teams aanvalt. 
• Wissel deze regelmatig door.
• De aanvallers krijgen maximaal 3 tot 5 passes om tot een kans te komen. Geen kans, bal voor het andere team.
  
  

• De extra speler mag niet meer mee scoren 
• Zelfde aanvaller mag niet 2x naeen schieten

• Speel 4:4 en verdedig 1 op 1, waarbij de probeert zoveel mogelijk medespeelsters te zien. 
• Bij een schot ga je mee stelen. 
• In het partijtje verzorg je de afvang en probeert via de uitlopende steun te dubbelen.
• De vrije ruimte in te lopen voor een doorloopbal.